Deniz Gibi Çekilmişiz ama Tuzumuzu Bırakmışız ...

Deniz Gibi Çekilmişiz ama Tuzumuzu Bırakmışız

Gönlümüzde nehir varsa Tuna’dır, dağ varsa Balkan’dır. Vâkıâ , Tuna’nın kıyılarından ve Balkan’ın eteklerinden ayrılalı şu kadar sene oluyor. Lâkin, bilmem uzun asırlar bile o sularla, o karlı tepeleri gönlümüzden silebilecek mi? Zanneder misiniz ki bu hasret yalnız Rumeli’nin çocuklarının yüreğindedir? Rumeli toprağına ömründe ayak basmamış bir Diyarbekirli de aynı hasretle bu türküyü söylemiyor mu?

Gözde tüter dumanları / Bak Şıpka’nın Balkanları / Hâlâ sızar al kanları / Ayrılmıştık otuz sene / İşte Şıpka, geldik yine.

İstanbul’dan Sofya’ya kadar küçük bir seyahat, mâzînin kalbimde kalan hayalini sileceğine bilakis daha ziyade alevlendirdi. Avrupa’ya doğru cezr ü meddi biten bir deniz gibi o dağlardan çekilmiş, lâkin tuzumuzu bırakmışız. Bütün o toprak biz kokuyor.

Yahya Kemal Beyatlı