ozlemedim

Ben seni hiç özlemedim

Ben seni hiç özlemedim biliyormusun sevgili.. Özletmedi seni yokluğun. Aksine yanımda olma ihtimalinden daha fazla yaşadım seni yokken..

Rüyalarımda sen vardın. Bu yüzden her gün geceyi beklemeden uyudum. Rüyamda hep yanıbaşımda idin sevgili.. Varlıgından çok daha fazla yanıbaşımda oldun rüyamda..Uyandığımda gözlerimi kamaştıran güneşin ışıkları sanki sen gibi içimi ısıtıyordu. Normalde gözlerimi kapardım.. Şimdi gözlerimi alabildiğince açıyorum içimi ısıtsın diye.. Sabahımda yine sen vardın sevgili.. Seni görme ümidi ile özenle giyiyordum elbisemi. Ve aynı tatlı endişe ile çıkıyordum evden her sabah.. Sokakta da sen vardın sevgili.. İnsanlara sen sanki yanımdaymışsın gibi hayatımın en mutlu günü imiş gibi gülümsüyorum. Çünkü onlar bilirler sen yanımda olmadığında bu gözler gülümsemeye hasret olurlar…

Ben seni hiç özlemedim biliyormusun sevgili.. Arkadaşlarım hep seni soruyordu.. Ben hergün senin hakkında bilgiler veriyordum onlara. Bildiğim kadarıyla..

Hayatımın tamamında sen vardın sevgili.. İstanbul boğazı her akşam ışıklarını bir önceki akşamdan çok daha güçlü  ve istekli yanıyordu. Seninle orada olma ihtimalimize karşın.. Ama her defasında ben oluyordum o ışıkları söndüren.. Denizler en sakin ve ihtişamlı halini sana saklıyordu. Gözlerini birkaç saniye olsada büyülemek için.. Tüm mekanlar her sabah bir öncekinden özenli açıyordu dükkanlarını.. Senin orada olma ihtimaline karşın her mekan bir masasını boş bırakıyordu.. Peki ya istanbul bogazı.. En büyüleyici görüntüsünü sana saklıyordu beykoz da olursunda gözün istanbul bogazına ilişir diye..

Ben seni hiç özlemedim biliyormusun sevgili.. Çevremdekiler hep sana ayak uydurmak isteğiyle çırpınıyordu.. Sen gelirsen şunu yaparız. sen gelirsen bunu yaparız diye..

Gündüzüm de ve Gecemde yalnız sen vardın sevgili.. Gündüzleri bana seni hatırlatan güneş gece nöbeti ay ışığına devrediyordu.. Gündüz gözlerimde senin varlığından bir haber arayan insanlar geceleri rüyalarımda sen varken gülücüklerini saçıyordu.. Gündüzleri İstanbul bogazının denizlerin ve mekanların yerini her gece an gelirde sen gelirsin diye patlayan havai fişekler, parıl parıl parıldayan ışıklar ve yıldızlar alıyordıu..

Ben seni hiç özlemedim sevgili.. Sen zaten yanımdaydın sürekli.. değişik gönüllere girip seni aramadım hiç.. gönüllerini bana açanlarada yar olmadım asla.. Herkes seni kıskandı. Seni sordu bana. Seni özledi herkes. Sana gülümsedi beni kullanarak. Herkes seni bekledi…

Biliyormusun sevgili; Ben seni hiç ama hiç özlemedim.!!

____________________________________________________

Kalb-i Sukut. . . . . .