Patiklinin Kaleminden

Ölmeyince unutulmuyor gözlerin

Osmanl?’n?n büyük cihan padi?ah? Kanuni Sultan Süleyman’?n  ve büyük a?k’? Hürrem Sultan’?n bir k?z çocu?u gelir Dünya’ ya .  Efsane bir ask’?n meyvesidir bu çocuk ve bu yüzden  belki efsane a?klar?n en temeline , en masals? olan?na ithafen ismi Mihrimah konulur ( Mihr-ü Mah Farsça da Güne? ve Ay demektir).  Zaman h?zla geçmi? Mihrimah Sultan…

Do?um Günü

Ben ne zaman yaln?z kald?m, bilmiyorum ne tuhaf, vaktim olmazd? yaln?zl??? bunca bilirken kendimi hiç yaln?z sanmazd?m çevremde hep birileri vard?, ben hep birilerinin yan?ndayd?m günler belirsiz bir gelecek için neredeyse kendili?inden haz?rlan?rd? aram?zda habersiz gidip gelen gündelik arma?anlarla kendi kendini ta??yan bir ?rma??n ak?nt?s?nda hayat bizi kendi sahillerimize ula?t?r?rd? baz? evlerden ta??n?rd?k, baz? insanlar…

Sen Bana Geç Kalm??t?n Çok iyi hat?rl?yorum seni buldu?um zaman? Bayraml?klar?na bakan masum bir k?z çocu?u gibi bakt?m sana Yeni bir oyunca??n? seven küçük bey gibi sevdim… Öyle de?i?ilmez e?i benzeri bulunmaz tektin ki benim için Bazen seni kendimle bile payla?am?yordum… Bazen sensizlik a??r geliyordu yaln?zl???ma Sensizli?imde senin sevgini ta??yam?yor saatlerce a?l?yordum… H?çk?r?klar?m?n dört duvar…