bizim hikayemiz

Her Cilvesini Tanıdım Hayatın…
Her Nazına Alıştım…
Gün Geldi Okkalı Bir Tokat Gibi İndirdi Yüreğime Her Bir
Gerçeğini!
Tam Herşeyin Yoluna Girmeye Başladığını Sanırdım, Tuz Buz
Olurdu İyi Niyetlerim Ellerimde…
İnadına Üst Üste Gelirdi Herşey…
Anlık Mutluluklarımın Bedelini Ödetircesine Tekrar…
Ve Tekrar!
Kısa Molaların Ardından Yeniden Başlardım Bıraktığım
Noktadan!
Notası Eksik Şarkılar Gibi Anlamsızlaşırdı Hayat Bazen…
Bazen de Düşlerimin Ortasına Getirip Bırakırdı Yüzü Belirsiz
Bir Hayali!
Seçilmiş Sahnelerde Bilindik Rolleri Oynardım Hep…
Hep Ezbere Hikayeler Çalmıştı Yıllarımı…
Ve Aşk Diye Ne Varsa Yaşadığım, Baştan Ayağa Yalandı…!!!
Sonra Bir Gün Satır Aralarına Sıkıştırdığım Düşlerimi Farketti
Biri!
Çoktan Yol Verdiği Heyecanları Vardı Benim Kalemimde…
Biz O’nunla Aynı Safta Tatmışız Her Türlüsünü Yenilgilerin…
Aynı Savaştan Çıkmışız Daha Hiç Tanımadan Birbirimizi…
Elimizden Geleni Yapmışız da Geri Döndürememişiz
Gidenlerimizi…
Ortak Acılarımız Çekilince Kenara, Ortada Çırılçıplak Kavruk
Bir Sevda Kaldı Sahipsiz!
O’nu Sevmeye Başladığımdan Haberim Bile Olmadı Önce…
Sonra, Farkına Vardığımdaysa Geri Dönmek İçin Çok Geçti!
Arsız Direnişlere Gebeydi Artık Bu Aşk!
Adını Koyamadığımız Bir Şey Vardı Aramızda…
O’nun Gözlerinden Okunan, Benim Dudaklarımda Yarım
Kalan Bir Şey…
Ya Gerçekten Aşk’tı Bana Duyduğu, Ya da Ödüllük Bir
Oyuncuydu!
Neydi O Başlarken Tir Tir Titretip, Bitince Yerle Bir Eden Beni?
Ya da Yazılarımdaki Tınıyı Okumadan Uyuyamayan Bir
Adam, Nasıl Olduda Bir Kalemde Silebildi Herşeyimi?
Yoksa Şikayet Ettiğimiz Bu Düzeni Bozuk Hayatın Bir
Parçasımı Olmuştuk Giderek?!

Şimdi Ben…
Seni Görmeden mi Öleceğim?
Bir Kez Olsun Kucaklamayacakmısın?
Son Kez Olsun Bakmayacakmısın Yüzüme?
Hep Birbirine Benzer Ayrılıklar Değil mi?
Hep Aynı Sızıyı Bırakır Usulca Yaşanmışlıklar…
Bazı Yalnızlıkların Kaderim Olduğunu Yeni Yeni Anlamaya
Başlıyorum…
Hep Sonradan Anlaşılır Değerler, Hep Sonradan Farkedilir
Meğerler…
Bizim Hikayemiz Bu İşte!
Kalanda Yok Geride Gidende!
Geçmişin Sayfaları Arasında Satır Satır “Aşığım” Diye
Haykıran Bir Masal Gibi Kaldım Yüreğinde!!!
Unutulmuş Bir Randevu Kadar Geç Kaldın Bana…
Mevsimi Geçmiş Bir Çiçek Gibi Soldum Arayıp Sormadığın
Karanlıklarda!
Aşk Değil Sana Duyduğum Şimdi, Umutsuzca Bir Özlem…
Ne Sıradan Bir Tesadüftü Karşılaşmamız…
Ne de Böylesi Bağlanmaktı Beklenen!
En Gösterişli Aşk’lar En Boş Olanlardır Değil mi Sevgili’m’?
Ayaklarım Yere Basa Basa Sevdim Ben Seni!
Her Gerçeğin Farkındaydım, Senden Vazgeçemeyeceğimi
Bildiğim Gibi!
Kimsesiz Çocuklar Gibi Aç Susuz Dolaştım Sokaklarında!
Defalarca Çaldım Kapını, Bir Kez Almadın İçeri!
Ne “Git” Diyebildin Bana Ne de Kalmama İzin Verdin…
Ne Zaman Başladı Bizim Hikayemiz?
Ne Zamandır Gözlerinin ve Yüreğinin Aşığıyım?
Senmiydin İmkansızlığı Seçen, Yoksa Gerçekten
İmkansızmıydın?
Yarınlar Hiç Kimseye Vadedilmemiş Öyle Değil mi?
İşte Bu Yüzden Sen Benim Hep Yarınımdın!
Kimsenin Bilmediği Zamanlarda Alırdım Hayalini Koynuma…
Aşk’a Bulardım Her Kelimeyi Sana Birşeyler Anlattığımda…
Sen Şimdi Nerdesin?
Yokluğumda Adımı Söylemeye Kaç Kez Cesaret Edebildin ?
Ben Seni Buralarda Deli Gibi Özlerken, Sen Hangi Dudaklarda
Tadımı Kaybettin?!
Yine Kor Gibi Düştün Orta Yerime…
Şimdi Alev Alev Üşüyorum Sensiz…
Uyanıyorum Ansızın Buzdan Gecelere…
Biraz Ürkek Ama Kan Ter İçinde…
Sevsen Diyorum Bazen Ben Olsan…
Ya da Sevmesem Diyorum Sensiz Olsam…
Öyle Kocaman Bir Sevda ki Bu Aklın Almaz…!!!

ayaklarım-yere-basa-basa-sevdim-ben-seni