Patiklinin Kaleminden

carpe-mortem: F?s?lt?yla “neden sevdiklerimizi zarars?z hale getirmeye çal???r?z kendimize?” diyor gecenin saat ikisiydi ve bana, “Pantolon giymi? bir bulut olsayd?n ya” diyor. “Masmavi.” Bulutlar mavi olmazd? ki. Beyazd?r bulutlar. Bazen gri. Bazen siyah. Ama mavi de?il. “Hay?r. Sen mavi bir bulut ol” diyor “Ne kaybederdin?” Ya da erkek olmasayd?n Ya da ne bileyim i?te. Bir…

Sev beni, sar beni Bir tek kötü sözün sarsar beni Bilinmez denizlerin Kuytu koylar?nda bul beni Bil beni, al beni Bu saçmasapanl?ktan kurtar beni Uykusuz gecelerin Gizli örtüsünden ç?kar beni Ben bunlar? kimseye anlatmad?m Kendimle bile konu?mad?m Ben bunlar? kimseye anlatmad?m Bir tek sen duy diye, Sen bil diye, Sen anla diye… Sor beni, bul…

Senin gibisi bir daha gelmez Temennim gelmesin de zaten Ben daha önce hiç sevilmemi?im Bunu seninle ö?rendim ?ahsen Tercümesi yok tecrübesi yok Yeniyim ben daha buralarda Bildi?imi de unutturuyor Kokun esince rüzgarla Ellerinden öper art?k seninim Saç?m yüzüm gel git akl?mla Her ?eyimle i?te anlayaca??n Nas?lsa bildi?ini okur ya hayat Bizde öyle i?te ak???na b?rak…