Hoşçakal..
Onları Daha Fazla Üzmeden…
Ama Unutmadan…
Hayat Sözlüğünden Silmeden Sessizce Çekip Gitmek…
Susarak…
Seni Sevenlere Eziyet Etmeden…
Yüreğine Zehir Katmadan…
Kırmadan Kırılmadan Sessizce Çekip Gitmek…
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek…
Hatıraları Anılarında Eskitmek…
Her Şeyi Bir Anda Silip Gitmek…
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek…
Sevdiklerinin Üstünü Çizmek….
Gönül Pencerene Diken Dikmek…
O Kadar Zor ki Çekip Gitmek…
Hele Sana Uzanan Bir El Varsa…
Bu El Sana Cansa…
Yüreğinizi Bağlayan Damardaki Kansa…
İnan ki İşte O Zaman O Kadar Zor ki Çekip Gitmek…
Neyi Nasıl Anlatmalı?
Ne Şekilde Yazmalı?
İlk Neden Bahsedeyim?
İçimin Alev Alıp Yanmasından mı, Yoksa Mideme Saplanan Sancılardan mı?
Aslında Nereden Başlanırsa Başlansın Farketmiyor…
Her Yol Yüreğimdeki Acıya Çıkıyor…
Bazı Şeyler Vardır ki Anlatsanızda Anlatılamaz…
Ne Kadar Çabalasanızda Yüreğinizden Doğru Sözcükler Birtürlü Dökülemez…
Şu An Kendimi Çok Kötü Hissediyorum…
Kızgın Değilim, Aksine Tahmin Bile Edemeyeceğiniz Kadar Üzgünüm…
Bugün O Sevgilinin Hayatıma Girişinin 1. Yılıydı…
Bugün Bir Yazı Eklemiştim Bloguma…
Link Aşağıda…
http://ask-i-kiyam-et.blogspot.com/2012/06/ayaklarm-yere-basa-basa-sevdim-ben-seni.html
Bugünün Bitiş Olduğunu Bilmeyerek Ama Sezinleyerekti Belkide Bu Paylaşımım…
Bizi Anlatmış ve Hikayemizi Paylaşmıştım…
Bazı Kararlar Çok Öncelerden Veriliyor ve Günü Geldiğinde Uygulamaya Geçiliyor…
Adına Şiirler Yazdığım, Blogumda Sevdasını Nakış Nakış Sayfalara İşlediğim Sevgili Artık Kendine Yeni Bir Hayat Kurmaya Hazırlanıyor…
Ona Mutluluklar Dilemekten Başka Elimden Birşey Gelmiyor…
Umarım Mutlu Olur…
Umarım Aradığını Bu Kez Gerçekten Bulur…
Ben mi?
Bilmiyorum!
Şu An Ne Düşündüğümü Bile Kestiremiyorum…
Hayat Rüzgarı Beni Önüne Katıp O Duvardan Bu Duvara Çarpmaya Başlayalı O Kadar Çok Oldu ki…
Ne Düşünüp Neye Karar Vereceğimi Bilmiyorum…
Ama Bildiğim Birşey Var ki…
Ben Artık Öldüm!
Yaşamıyorum!
Beni Dünyaya Döndürebilecek Bir Kişinin Varlığına Dahi İnanmıyorum…
İnansam da Onun Yerini Kimsenin Alamayacağını ve Beni Mutlu Edebileceğini Sanmıyorum…
Bazı Sevdalar Vardır ki Değeri Bilinmemiştir…
Benim Hayatım da Sevdamda İşte Bunlardan Birisi…
Hak Eden Hak Ettiğini mi Yaşar Gerçekten?
Bunları Hak Etmişmiydim Ben?
Kim bilir?
Belkide Etmişimdir!
Güzel Bir Söz Vardır…
Denir ki;
Üç Kuruşluk Birine Beş Kuruşluk Değer Verirseniz Geri Kalan İki Kuruşa Sizi Satar!
İşte Böyle Oldu Bende de..
Bundan Sonra O’na Hissettiklerimi ve Duygularımı Kaleme Dökemem, Bu Haksızlık Olur…
İçimde Biriken ve Beni Gün be Gün Ölüme Götürecek Dizelerle Ne Kadar Yaşanırsa O Kadar Yaşamaya Çalışacağım…
Biliyorum Boğulacağım!
Nefessiz Kalacağım!
Ama Hiçbir Şey Onsuzluk Kadar Canımı Yakmayacak…
Hiçbir Şey Onu Bana Unutturamayacak…
Ona Sevgim Derinden ve İçten di…
Onun İçin Onu İçimden Silebilmeyi Ne Ona Ne de Kendime Söz Veremiyorum…
Çünkü Yapamayacağımı Biliyorum…
Bir Yola Çıkış Var Şimdi Yüreğimle Beraber…
Bu Yol Bizi Nereye Götürür Bilmiyorum…
Artık Kaybedeceğim Hiçbir Şeyim Kalmadı…
Yaşamımda Tek Değer Verdiğim, Uğruna Canımı Feda Edebileceğim O Sevgili İdi…
O Yok Artık!
Benim Varlığımdan Ne Çıkar?!
Son Sözlerim Sana Sevgili!
Ağlayan Gözlerim mi, Yüreğim mi Bilmiyorum?
Hüzünler Çökmüş, Yine Buğulanmış Gözlerim…
Sessiz Sessiz Ağlıyorum…
Hiçbir Ümidim Yok Senden Yana…
Bilirim ki Başka Gölgeler Var Başucunda…
Ve Başka Bekleyişler Gözünde…
Artık Sözlerin Ne Anlamı Var!
Kelimeler Avuçlarımda…
Dilim Lal…
Gönlüm Kelepçeli….
Senin Olmadığın Yerde Sensiz Yüreğim Hala Sana Tutsak…
Çocuksu Yanım, Karanlığa Yüz Tutmuş, İlk Rüzgarda Boşluğa Düşecek Gibi…
Artık Keşkeler Diz Boyu…!!!
Ağlayışım Kime?
Sana mı?
Hasretliğime mi?
Yalnızlığıma mı?
Sorma Halimi Sevgili!
Bir Sevda İkindisindeyim Şimdi…
Yüreğimde Güneş Batıyor ve Gözlerim Mechullerde Kayboluyor…
Yağmurları Bekliyorum Yeniden Filizlenmek İçin…
Her Duygudan Sıyrıldım Sanırken, Yine Göğüsümde İnce Bir Sızı Var…!
Acıyor İçim…
Acılar Yağıyor Üzerime Sicim Sicim…
Ben Anlatamadım Duygularımı…
Hiçbir El Uzanamadı Sevgisiz Yüreğime…
Gözlerimden Anlasınlar İstedim Nasıl Muhtaç Olduğumu Sıcak Sevgiye…
Duysunlar…
Görsünler…
Anlasınlar İstedim…
Anlamadılar Bir Çift Gözün Neden Ağladığını…
Neden Ağladığını Anlamadılar Gökyüzünün Yıldızsız Gecelerinde…
Zayıf Omuzlarım Ne Kadar Taşıyabilir Bu Ağırlığı Bilmiyorum!
Sonu Nefessiz Kalıp Ölmek Biliyorum!
……………………………………….
Karanlık Ölümlerin Aynası…
Biçare İnsanların Çaresizliklerinin Artması…
Yorgunların Daha da Yorulması…
Üşüyen Yüreklerin Daha da Üşümesi ve Hatta Donması…
Ve En Kötüsü Yalnızlığın Olması…
Bir Hicran Var Gönülde Yarası Bilinmiyor…
Nice Ümitler Vardı Yüreğimde Hepsi Tek Tek Siliniyor..
Sızlayıp Suya Düştükçe Yürekteki Damla Yaraladı En Derinden Zaten Yaralı Olan Yüreğimi…
Yüreğim Boğuldu Derin Sularda…
Savaş Verdi Tüm Dalgalara, Fırtınalara…
Yorgun Düştü Bedenim Her Defasında…
Nefes Alamadı, Soluksuz Kaldı…
Yüreğimin Elleri Boş, Islak ve Yara İçinde…
Her Akşam Yüreğimde Büyüyen Hüznümle Sustukça Çoğalıyor Yalnızlığım…
Ah Ediyor Yüreğim…
Bugün Ellerim Üşüdükçe, Canım Acımıyor Ama Yüreğimin Elleri Üşüyor…
Kırıldı Yüreğim…
Vuruldu Yüreğim…
Yoruldu Yüreğim!
Yorgunum…!
Can Sıkışmış Artık Tende Tek Dileği Kurtulmaktır…
Ben Beni Bildim Bileli, Ne Ben Beni Buldum Kendimde, Ne de Kendim Beni Buldu Bende…
Yaşamım Boyunca Tutunabileceğim Bir Fidan Ektim, Ama O Fidan da Kurudu Artık…
Ben Giderken Sen Yanımda Değilsin Ama Kalbimdesin…
Göremiyorum Ama İçimdesin…
Uzaktasın Ama Aklımdasın…
Duyamıyorsun Ama Bak Söylüyorum Yüreğimsin ve Yüreğimdesin…
Unutma Bir Sen Varsın Bende…
Yüreğimde Yüreğin, Yüreğinde Yüreğim Var…
Sakın Yıpratma Sevgimi Senden Yana Olanlarını Sende Sakla…
Unutma Beni Sakın Aramızda Yollar Olsa da…
Unutma Beni Sakın Aramızda Dağlar Olsada…
Unutma Sakın Beni Aramızda Üzerime Yorgan Olmuş Bir Avuç Toprak Olsada…
Hayat Beni Unuttu Sen Olsun Beni Unutma…!
Sevgili!
Zannetme ki Her Dili Olmayan Konuşmaktan Acizdir…
Eğer Suskunluğun Dilinden Anlıyorsan O Çok Şey Anlatmıştır Zaten…
Sakın Satırlarımda Arama Beni Bulamazsın…
Ben Satır Aralarına Sakladım Sevgimi ve Yüreğimi…!
Hadi Aşk-ı Kıyam-Et! Kalk Son Bir Gayretle Kalk…
Son Kez Doğrul…
Kalk ve Hala Kırılmamış O Çatlak Aynaya Bak…
Son Kez Başını Kaldırıp O Çatlak Anılarına Bak…
Son Kez Bilebilmek İçin…
Son Kez Görebilmek İçin…
Son Kez Sevebilmek İçin Bak…
Bak Tüm Sesler Susmuş…
Tüm İnsanlar Gitmiş…
Tüm Nefesler Tükenmiş…
Tüm Hayaller Yıkılmış…
Tüm Gözyaşları Dökülmüş…
Tüm Acılar Yaşanmış…
Biliyorum Anlamıyorsun!
Ağlama Deme Bana!
Ben Zaten Ağlamıyorum!
Üzülmüyorum!
Yalnızca Yine Yağmurlar Başlıyor Bedenimde Soğuyorum…!!!